لحظه ها

ما در سیر تدریجی زمان، دائماً از لحظه ای به لحظه دیگر منتقل میشویم

اندکی بیاندیش!

ما دائماً با لحظه ای وداع میکنیم و با لحظه دیگر آشنا میشویم

و این یعنی:

ما هر لحظه میمیریم و در لحظه ای دیگر متولد میشویم!

لحظات را قدر بدان!

و بدان که مردگان را مجالی برای بازگشت نیست

***

و اما مرگ...

مرگ خداحافظی با این لحظه های پیاپی، و تولد در عالم ثبات است

نو ز کجا میرسد؟ کهنه کجا میرود؟

چیست نشانی آنک هست جهانی دگر؟

رفتن این کهنه ها، نو شدن حالهاست

صبح نو و شام نو، باغ نو و دام نو

هر نفَس اندیشه نو، نو خوشی و نو غناست

نو زکجا میرسد؟ کهنه کجا میرود؟

گر نه ورای نظر عالم بی منتهاست

عالم چون آب جوست، کهنه نماید ولیک

میرود و میرسد، نو نو این از کجاست؟

خامش و دیگر مگو، آنکه سخن بایدش

اصل سخن گو بجو، اصل سخن شاه ماست

مولوی